Wprowadzenie do metody pomiaru odporności na żużel ogniotrwały

Jeśli chodzi o odporność żużla materiałów ogniotrwałych, Myślę, że nie powinniśmy być z tym zaznajomieni. Odporność na żużel jest jednym z ważnych wskaźników oceny materiałów ogniotrwałych.
Fizykochemiczną rolę podczas zanurzenia odgrywa na ogół odporność materiału ogniotrwałego na erozję żużlową w wysokich temperaturach., rozpuszczenie, i wypłukiwanie stopu.

Jakie są zatem metody stosowane do określania odporności na żużel?

Metody stosowane do określania odporności żużlowej materiałów ogniotrwałych to metoda statyczna i metoda dynamiczna. Metoda statyczna ma metodę stopionego stożka, metoda tyglowa, i sposób impregnacji.
Włosy dynamiczne posiadają rotacyjną metodę impregnacji, metoda rozpraszania żużla, metoda żużla kroplowego, oraz metodą obrotowego trawienia żużla.
Międzynarodowa norma GB8931-88 przewiduje oznaczanie odporności na żużel metodą erozji obrotowej żużla. Jego metoda wyrażania dostępna ilość erozji żużla mm lub % powiedział.

(1) Metoda stopionego stożka: znana również jako metoda stożka trójkątnego, materiały ogniotrwałe, i żużel są mielone na drobny proszek, zmieszane w różnych proporcjach, wykonany ze ściętego trójkątnego stożka, Jego kształt, rozmiar, i standardowy stożek temperaturowy.
A następnie przetestowany zgodnie z metodą badania materiałów ogniotrwałych, co jest prostą metodą badania odporności na żużel.

(2) Metoda impregnacji: produkty ogniotrwałe pociąć na kształt okrągłego paska, w określonej temperaturze, po pewnym czasie zanurzenia, usunąć obserwację erozji, określić zmianę jego objętości, i obliczyć procent erozji.

(3) Metoda erozji rotacyjnej żużla: metoda murarska w celu określenia odporności na żużel powinna uwzględniać atmosferę panującą w piecu i powinna być prowadzona w atmosferze utleniającej.
Po teście, usunięto cegły doświadczalne ułożone na wymurówce pieca, i czysty żużel związany powierzchniowo przy określaniu grubości próbki, aby nie powodować błędów.
Drugim jest podzielenie na jakie badane wyroby ogniotrwałe 6 Lub 9 kawałki nierównej wielkości. Piec zabudowany jest w piecu obrotowym, Korpus pieca można dowolnie przechylać, przy prędkości -10r/min. Ogrzewano do temperatury doświadczalnej za pomocą gazu, w określonym czasie dodać pewną ilość żużla, obserwować erozję żużla, na jakiś czas, bomba zostanie wylana.
Po ochłodzeniu, zdemontować zbudowane razem bloki testowe, wzdłuż długości bloku badawczego pionowe nacięcie powierzchni erozyjnej żużla, zmierzyć wcześniej eksperyment, oraz po zmianie grubości bloku testowego.
I oblicz ilość erozji żużla, co stanowi stosunkowo dobre dynamiczne określenie odporności ogniotrwałego żużla metodą eksperymentalną.

Oczywiście, Każda metoda ma swoje wady

Punkt metody topnienia stożka: jest prosty i łatwy w obsłudze. Niedogodności: może jedynie odzwierciedlać chemiczny skład mineralny wpływu na odporność żużla, podczas gdy inne czynniki wpływające nie są widoczne.
W porównaniu z metodą impregnacji lepsze dynamiczne oznaczanie odporności żużla ogniotrwałego w punkcie metody doświadczalnej: jest intuicyjny, porównawczy, i powtarzalne.
Ale ma też wady: atmosfera pieca jest trudniejsza do kontrolowania, a eksperymentalne określenie grubości bloku po teście nie jest łatwe do zrozumienia.

Jak testować odporność na szok termiczny materiałów ogniotrwałych? Przykład testu odporności na pękanie termiczne

Gdy materiały ogniotrwałe są stosowane w środowisku o wahaniach temperatury, szczególnie w warunkach szybkiego zimna i ciepła, Naprężenia powstają w wyniku różnicy temperatur pomiędzy powierzchnią a wnętrzem materiału ogniotrwałego, powodując pogorszenie lub zniszczenie organizacji materiału ogniotrwałego, co z kolei powoduje uszkodzenia spowodowane odpryskami.
Można zauważyć, że, w porównaniu z utratą materiału ogniotrwałego spowodowaną erozją żużlową, uszkodzenie polegające na odpryskiwaniu spowodowane pogorszeniem się lub uszkodzeniem tkanki nie ma charakteru postępującego, tj., nagły. Dlatego, odporność materiału ogniotrwałego na uszkodzenia spowodowane odpryskami termicznymi, to jest, odporność materiału ogniotrwałego na szok termiczny u słabych nie tylko bezpośrednio wpływa na materiał ogniotrwały

Ocena odporności materiału ogniotrwałego na szok termiczny zazwyczaj składa się z dwóch części eksperymentalnych.
Pierwszy, ogrzewanie i chłodzenie próbek materiałów ogniotrwałych, to jest, eksperymenty szoku termicznego, tak, że wewnętrzna struktura materiału ogniotrwałego powoduje pogorszenie lub uszkodzenie.
Następnie następuje pomiar i ocena próbki materiału ogniotrwałego po eksperymencie szoku termicznego.
Dla próbki ogniotrwałej, można go ogrzewać i chłodzić na różne sposoby, a jego odporność na szok termiczny można również oceniać na różne sposoby.

Próbki ogniotrwałe są prasowane przy użyciu piasku tlenku magnezu o wysokiej czystości i chromitu jako głównych surowców.
The uformowane cegły ogniotrwałe (230mm*114mm*65mm) są wypalane w temperaturze 1800°C, a następnie wykorzystywane do eksperymentów z szokiem termicznym.
Doświadczenie miało głównie na celu zbadanie wpływu specjalnych dodatków na odporność na szok termiczny materiału ogniotrwałego MgO-ChrO.
Temperatura doświadczenia wynosiła 1200°C i zastosowano chłodzenie powietrzem.
Doświadczenia powtarzano aż do odpryskiwania nagrzanej powierzchni próbek materiału ogniotrwałego. Liczba podgrzań i schłodzeń próbek materiałów ogniotrwałych w momencie wystąpienia odprysków została wykorzystana jako wskaźnik do oceny odporności materiałów ogniotrwałych na szok termiczny.
Wyniki eksperymentów przedstawiono na rysunku 12-1-4. Kiedy liczba dodanych specjalnych dodatków wynosiła 3%, materiał ogniotrwały miał dobrą odporność na szok termiczny.
A odporność na szok termiczny była ok 1 czas dłuższy niż w przypadku standardowej próbki materiału ogniotrwałego (wyniosła ilość dodanych specjalnych dodatków 0).

Metoda badania odporności na szok termiczny materiałów ogniotrwałych

Właściwości materiału ogniotrwałego, który jest odporny na szybkie zmiany temperatury bez pękania i łuszczenia się, nazywane są odpornością na szok termiczny.
Materiały ogniotrwałe stosowane w urządzeniach wysokotemperaturowych prawie zawsze podlegają szokowi termicznemu o różnym stopniu. Zmiana temperatury w piecu powoduje różnicę temperatur pomiędzy różnymi częściami produktu, co skutkuje różnicą odkształceń pomiędzy różnymi częściami materiału ogniotrwałego.
Jeśli różnica temperatur pomiędzy sąsiadującymi częściami produktu jest zbyt duża, tj., różnica odkształceń jest zbyt duża, W materiale powstają znaczne naprężenia wewnętrzne. Gdy wartość naprężenia wewnętrznego przekracza wytrzymałość strukturalną samego materiału, materiał pęknie.
Piece cementowe są często wykorzystywane w procesie zmiany warunków procesu i nagłej awarii urządzeń, nagłe zatrzymanie chłodzenia pieca i ponowne otwarcie ogrzewania pieca, itp.
Naprężenie ścinające pojawiające się w eliptyczności obrotu pieca obrotowego ma cykliczny wpływ na cegłę okładzinową, zmiana warunków spalania płomienia, zrzucanie skóry pieca, oddzielenie i pokrycie klinkieru.
Aby cegła okładzinowa została poddana naprężeniom termicznym, naprężenia mechaniczne i ich addytywne współdziałanie, co ostatecznie prowadzi do pęknięć, a nawet odprysków cegły okładzinowej.
W tym przypadku, to, czy materiał ogniotrwały może zachować długą żywotność, należy potwierdzić poprzez badanie i ocenę jego odporności na szok termiczny.

Metoda badania odporności na szok termiczny dotyczy warunków powodujących różnicę temperatur (takie jak metoda ogrzewania, wysoka temperatura ogrzewania, metoda chłodzenia) i metoda pomiaru (takie jak utrata masy ciała w wyniku złamania, strata w wyniku złamania i produktu, utrata wytrzymałości mechanicznej, itp.), itp.
Standardy historii regulacji każdego kraju nie są spójne, a warunki testowe określone w normach każdego kraju mogą nie zawsze być zgodne z rzeczywistymi warunkami stosowania wyrobów ogniotrwałych w urządzeniach wysokotemperaturowych.
Jednakże, uzyskania wyników tego badania w krótkim czasie, często stosuje się go w celu przyspieszenia pękania produktu przy użyciu szybkich zmian ciepła i zimna. Wyniki tego testu można nadal uważać za mające względne znaczenie pod względem wartości oceny.

Aktualne normy dotyczące odporności na szok termiczny materiałów ogniotrwałych:

GBT 30873-2014 Materiały ogniotrwałe
Thermal shock resistance test method”: W niniejszej normie określono terminy i definicje, zasady, sprzęt, okazy, Procedury testowe, prezentacja i przetwarzanie wyników, oraz sprawozdania z badań metody badania odporności na szok termiczny materiałów ogniotrwałych. Niniejsza norma ma zastosowanie do określania odporności materiałów ogniotrwałych na szok termiczny.
YBT 376.3-2004 Metoda badania odporności wyrobów ogniotrwałych na szok termiczny
Część 3: Water cooling – crack determination method”: Ta część YB/T376 określa zasadę, sprzęt, próbka, Procedura testowa, obliczenie wyniku, itp. metody badania odporności na szok termiczny (water cooling – crack determination method) dla wyrobów ogniotrwałych. Niniejsza część dotyczy wyznaczania odporności na szok termiczny materiałów ogniotrwałych, takich jak długie wylewki, dysze zanurzeniowe, listwy wtykowe, i kalibrowanie wylewek.

Proszę zwrócić uwagę na stronę internetową PER Refractories, będziemy regularnie aktualizować wiedzę związaną z materiałami ogniotrwałymi w celach informacyjnych.
Również, W każdej chwili możesz skontaktować się z naszą firmą, aby uzyskać więcej informacji na temat cegieł ogniotrwałych i betonów ogniotrwałych.